En tja dan is het toch maar weer zover midden in de vreemde periode periode van de corona-crisis 2020. Van vrijdag 24 op zaterdag 25 ging Cheyenne het gedrag vertonen dat de bevalling naderbij zou komen. Gelukkig hadden we de werpkist alweer schoon en op zijn vaste plek in de woonkamer gezet. Ik was gelukkig vrij, en voor de eerste ‘wacht’ was ik de eerste die de nacht bij Cheyenne en de rest van de Dejoni’s door mocht brengen op de bank. Maar het was een rustige nacht en Cheyenne was deze nacht ook weer aardig rustig. De volgende dag lekker vroeg uit de veren en met de rest van de roedel even heerlijk ‘uit-wapperen’ op ons vaste plekje de A-7 waar de Dejoni’s even lekker hun energie kwijt kunnen. Verder was het deze dag vrij rustig met Cheyenne en ook ‘niets’aan het handje.En was de zaterdag ook maar zomaar om. Maar omdat we wel in de gaten hadden dat het toch wel zou gaan beginnen, hebben we toch maar weer de bank als slaapplaats gekozen en de nacht doorgebracht met de roedel in de huiskamer. En ook dit was weer een lekker rustige nacht, dus op zondag opnieuw met de rest van de roedel naar de A-7 voor een heerlijke ochtend wandeling. Bij thuiskomst even in de tuin ‘rommelen’ en dan is het zomaar weer etenstijd, dus de keuken in voor een heerlijke pan tomatensoep en een stokbroodje. Net toen de soep klaar was en opgediend zou gaan worden liet Cheyenne ons weten dat ze zover was om te gaan bevallen. Rond 12.15 uur kwamen de eerste weeën en om 13.00 uur is Cheyenne bevallen van de eerste pup van ons J-nest. Een beste dikke pup van maar liefst 605 gram. Het was een manneke en zoals bij ons gebruikelijk kreeg hij het groene bandje. Zo..dat was de eerste.. toch altijd weer spannend. En zoals we Cheyenne kennen en ze het ook wel vaker heeft gedaan was nummer 2 al weer in aantocht. Om 13.25 uur was daar het eerste teefje met weer een fantastisch gewicht van 570 gram, volledig gezond en met gezonde stembanden. Even tijd voor een kopje heerlijk zelfgemaakte tomatensoep dan maar? Ook even het belletje naar Anneke zoals we beloofd hadden om ooit een keertje een bevalling te mogen meemaken, was ze al snel onderweg richting Ureterp. Net toen ze binnen was begon Cheyenne aan nummertje 3. En om 14.20 uur was daar weer zo’n joekel van 605 gram. Een prachtig kereltje met alles erop en eraan. Dit mooie knaapje heeft het blauwe strikje om zijn mooie nekje gekregen. Na nummer 3 keken Gretha en ik elkaar aan en hadden dezelfde gedachten…. het wordt een kleiner nest dan dat we in eerste instantie hadden verwacht met zulke “wow” gewichten. Rond 15.00 uur kondigde zich nummer 4 aan, en deze keer had Cheyenne een vreemde manier van bevallen, ze ging in de ‘poep-houding’ zitten en perste op deze mooie maar vreemde manier om 15.10 uur pupje geel uit. Een dame van maar liefst 570 gram. Pffffff wat een prestatie dame! Even rust en even bijkomen Cheyenne en om 16.45 uur was daar de volgende, en op dezelfde manier als nummer 4 werd het volgende kereltje eruit geperst…. Nummer 5 en nu met een “super” gewicht van maar liefst 655 gram !! Tjonge jonge Cheyenne wat ben jij een powervrouw ! ‘Zwaarder kan toch echt niet ??..Dit 3e reutje heeft het zwarte bandje gekregen. Om 18.07 uur was daar reutje nummer 4 en deze knaap had een startgewicht van…. boem… 635 gram!! Dit reutje heeft in eerste instantie het bruine bandje gekregen. (nu grijs). Jeetje Cheyenne wat een gewichten en start van dit J-nest !! 6 geweldige en mooie pups en aan Cheyenne konden we nu ook zien dat ze niet alleen super trots was met deze zware en toch mooie bevalling, maar ook klaar was en dat het ook bij deze 6 mooie, bijzondere en vooral gezonde pups zou gaan blijven.
