Op het moment van schrijven is het buiten best koud met een heuse sneeuwstorm, iets wat we al jaren niet meer gehad hebben en eigenlijk uniek is in Nederland. Vanmorgen met de volwassen Dejoni’s (toch) in de auto naar ‘onze’ uitlaatplaats op de A-7 gereden om even heerlijk te genieten van de buitenlucht en dit bijzondere weer. En ik weet niet wat het is maar als ‘onze’ witjes sneeuw onder de pootjes krijgen zijn ze ineens allemaal weer jong en compleet uitgelaten. Zelfs Amber met haar 10 jaartjes was net een jonge hinde. Wat hebben ze (we) genoten van al die sneeuw en harde wind.
Ook al is het buiten best koud met een gevoelstemperatuur van -15 graden, binnen is het toch heerlijk warm en behaaglijk. De pupsels krijgen niet zoveel mee van de koude weer, want die liggen heerlijk te groeien onder de ‘warmtelamp’ in de werpkist. En ook in de werpkist is het ‘wit’ van de kleine witte molletjes. De 9 pups doen het geweldig en zijn op dit moment stuk voor stuk allemaal al boven de 1 kilogram.
Eén voor één doen de pups het super goed, en het zal dan ook niet lang meer duren voordat ze hun oogjes gaan openen en pogingen gaan doen om de eerste stapjes in de werpkist te zetten. Maar om toch heel eerlijk te zijn is dit eigenlijk best wel een hele ‘saaie’ periode te noemen, het enige wat de pupsels momenteel doen is; de melkbar opzoeken en slapen, eten, poepen, plassen en weer slapen. Maar ook deze ‘saaie’ periode is zo vreselijk mooi en bijzonder maar vooral belangrijk voor de ontwikkeling en groei, en we zijn dan ook ontzettend blij en trots dat de pups het zo goed doen.
Rust en regelmaat is wat er nu in huize Dejoni’s is, en met zoveel ‘warmte’ in huis mag de Siberische winter wel komen. Wij blijven genieten van elk moment.
Tot zover de up-date van de eerste 11 dagen van dit bijzonder en vooral tevreden K-nest.
Op naar de volgende (P)up-date maar weer…