De grote dag is eindelijk aangebroken voor de traditionele en drukke pupmiddag in Bakkeveen. Maar eerst ’s morgens eerst met de Big 5 naar de A-7 voor een heerlijke lange wandeling om even lekker uit te waaien en te ravotten. En ook al ga je al jaren naar dezelfde wandel plek, het is en blijft elke keer weer één groot feest. zeker als je Lizzie en Gaya mee hebt….wat een energie. Moe maar voldaan terug op de Foareker, kunnen ze heerlijk relaxen in de koele huiskamer. Even rust voor het voltallige 11-tal witjes voordat we ’s middags onze traditionele Bakkeveen ‘date’ hebben met de nieuwe eigenaren van dit bijzondere 6-tal. Rond 13.40 uur de auto volgeladen met 6 pups voldoende koel en fris water, fototoestel en natuurlijk heel veel zin richting Bakkeveen. Gelukkig was er geen vlooienmarkt meer en was er ruim voldoende parkeergelegenheid. Aangekomen op het Mandefjild waren de eerste eigenaren al aanwezig en om exact 14.00 uur was iedereen aanwezig om richting hei te gaan. Maar net toen we aanstalten maakten om te vertrekken richting hei toch even een ‘kippenvel’ momentje en een geweldige verassing. Boaz was met 2 van zijn baasjes richting Friesland gereden om zijn geboortestreek even te zien en te genieten van al de aanwezige Dejoni’s witjes.

En dan toch na deze leuke verassing, pups onder de armen richting hei. En daar kom je natuurlijk van alles tegen. Grote mensen, kleine mensen, grote en ook kleine hondjes. De perfecte socialisatie.

Omdat de temperatuur vrij hoog was en de zon fel aanwezig was waren er weinig mensen en honden op de hei en konden we tegen de bosrand toch lekker koel in de schaduw zitten en was dit heerlijk voor de pups en volwassen honden (en Gretha natuurlijk)

Bij de bosrand aangekomen konden de ‘grote’ honden hélemaal ‘los’ gaan en nadat de ‘kat-uit-de-boom’ was konden de pupsels ook beginnen aan hun verkenningstocht en ontdekkingsreis.

Een beetje door de lens om mij heen kijkend, zie ik alleen maar blije mensen en happie dogs. Echt geweldig om te zien is die interactie tussen volwassen honden en de 6 pups. Op een gegeven moment hoorden we Dejoni’s Heroic Hunter ‘janken’ als een wolf, En waarom was al snel duidelijk.(Dejoni’s King Kibo 26-1-2021) Kiran was in z’n uppie vertrokken naar de andere kant van de hei. Iets wat Hunter niet liet gebeuren want de roedel moet bij elkaar blijven. Verbazingwekkend luisterde de ‘jongeling’ Kiran ook nog en haastte zich terug naar ‘onze’ roedel. En daar kreeg de puber Kiran Kapertje ook nog een reprimande van Hunter door hem met de borst ondersteboven te duwen en leek hiermee te vertellen om dat niet meer te doen. Wederom de bevestiging dat ik herdershonden (en in het bijzonder de witjes) echt geweldig vind omdat deze nog zó dicht bij de natuur staan.

En zoals altijd is er een tijd van komen en een tijd van gaan, en ook deze gezellige middag kwam tot een eind. Maar wat al een tijdje bij deze lieve, leuke en vooral geschikte nieuwe (en oude) opvoeders een nog een groot vraagteken was is… wie mag welke pup opvoeden? Tot gister hebben we (ik) deze mensen in spanning gehouden, en wel om de reden dat anders het kijken door bekende “roze bril” men zich maar die ene pup oriënteert en alleen die pup aandacht krijgt, bekeken en vooral vertroeteld zou gaan worden. Gelukkig voor deze mensen is Gretha net even iets anders dan ik en heeft op de terugweg richting auto iedereen al ingelicht welke pup ze mogen opvoeden en verzorgen. Gelukkig was iedereen ontzettend blij met deze keus, en hebben we (wederom) mensen blij en happy kunnen maken. Want hier doen we ‘het’ voor !!

Rest nog 1 (P)up-date…. en dat is Oant sjen….