Vandaag zitten we alweer op de helft van ‘onze’ puppie-tijd van dit J-nest. Het 10e Dejoni’s-nest met opnieuw weer 6 geweldige pups. Het 6-tal zit nu allemaal op een gemiddeld gewicht van zo’n 3 kilogram, en dat is gewoon weer geweldig.Tot nu toe doet Cheyenne het weer geweldig als mama en zijn we ontzettend trots op haar, maar de lieve kleine witte bolletjes zijn aan het veranderen en hebben nu tandjes en met deze scherpe ‘wapens’ kunnen ze mama toch behoorlijk plagen bij het voeden. Dit is ook de tijd dat wij mama gaan helpen en starten de belhamels ‘bij te voeden’ met pap. Pap die in het begin bestond uit geitenmelk met Nutrix, en nu aangevuld wordt met vers (Energique) vlees, en is ‘mama’s-melk’ nu geen hoofdzaak meer maar voornamelijk het nodige en oh zó heerlijke toetje.
Eigenlijk gebeurt er zoveel in deze week 4 dat het moeilijk is om dat in een stukje tekst te verwoorden. Maar geloof ons als we zeggen dat ze dagelijks veranderen, en dat deze periode alles nog sneller lijkt te gaan in groei en vooral ontwikkeling. Vanaf nu gaan de karaktertjes ook ‘zichtbaar’ worden, en gaan we de pups nu nog beter observeren dan dat we tot nu al deden. En ik durf jullie te vertellen dat is echt een ‘straf’ is voor ons als liefhebber van ‘onze’ geweldige honden en pups.
Volgende (P)up-date zullen we de belhamels kennis laten maken met een nieuwe uitdaging: Naar buiten met die bende….
